Kalem Suresi, Mekke'de nazil olmuş (inmiştir) ve toplamda elli iki ayetten oluşmaktadır. Sure, ilk kelimesinde geçen "kalem" kelimesinden dolayı bu isimle anılmıştır. Surede, Peygamber Efendimizin yüksek ahlakı ve akli mükemmelliği övülmektedir. Ona inanmayan, onu yalanlayan insanların ahlaksızlıkları, kötü vasıfları, başlarına gelenler ve inkarcı tutumları ile Peygamber Efendimizin nasıl bir tavır takındığı ve sabrını ele almaktadır.

Nun vel kalemi ve ma yesterun. (1)

Ma ente bi ni'meti rabbike bi mecnun. (2)

Ve inne leke le ecren gayre memnun. (3)

Ve inneke le ala hulukin azim. (4)

Fesetubsiru ve yubsirun. (5)

Bi eyyikumul meftun. (6)

İnne rabbeke huve a'lemu bi men dalle an sebilihi ve huve a'lemu bil muhtedin. (7)

Fela tuti' il mukezzibin. (8)

Veddu lev tudhinu feyudhinin. (9)

Ve la tuti' kulle hallafin mehin. (10)

Hemmazin meşşain bi nemim. (11)

Mennain lil hayri mu'tedin esim. (12)

Utullin ba'de zalike zenim. (13)

En kane za malin ve benin. (14)

İza tutla aleyhi ayatuna kale esatiru'l evvelin. (15)

Senesimuhu alel hurtum. (16)

İnna belevnahum kema belevna ashabe'l cenneti iz aksamu liyasrimunnaha musbihin. (17)

Ve la yestethnun. (18)

Fe tafa aleyha taifun min rabbike ve hum naimun. (19)

Fe asbahat kes sarim. (20)

Fe tenadu musbihin. (21)

Eniğdu ala harsikum in kuntum sarimin. (22)

Fentalequ ve hum yetehafetun. (23)

En la yedhulenne'l yevme aleykum miskin. (24)

Ve gadev ala hardin kadirin. (25)

Fe lemma reevha kalu inna le dallun. (26)

Bel nahnu mahrumun. (27)

Kale evsatuhum e lem ekul lekum levla tusebbihun. (28)

Kalu subhane rabbina inna kunna zalimin. (29)

Fe akbele ba'duhum ala ba'din yetelavemun. (30)

Kalu ya veylena inna kunna tagin. (31)

Asa rabbuna en yubdilena hayren minha inna ila rabbina ragibun. (32)

Kezalike'l azab ve le azabu'l ahireti ekber, lev kanu ya'lemun. (33)

İnne lil muttekine inde rabbihim cennatin naim. (34)

Ma lekum, keyfe tahkumun. (35)

Em lekum kitabun fihi lema tehyyerun. (36)

Em lekum eymanun aleyna baligatun ila yevmi'l kıyameti inne lekum lema tahkumun. (37)

Selhum eyyuhum bi zalike zaim. (38)

Em lehum şurekau, felye'tu bi şurekaihim in kanu sadikin. (39)

Yevme yukşefu an sakin ve yud'avne ile's sucudi fe la yestetı'un. (40)

Haşiaten ebsaruhum terhekuhum zilleh ve kad kanu yud'avne ile's sucudi ve hum salimun. (41)

Fe zerni ve men yukezzibu bi hazel hadis. (42)

Ve umlı lehum, inne keydi metin. (43)

Em tes'eluhum ecran fe hum min magremin muskalun. (44)

Em indehumul gaybu fehum yektubun. (45)

Fasbir li hukmi rabbike ve la tekun ke sahibil hut, iz nada ve huve mekzum. (46)

Levla en tedarekehu ni'metun min rabbihi le nubize bil arai ve huve mezmum. (47)

Fe ctebahu rabbuhu fe cealehu mine's salihin. (48)

Ve in yekadu'llezine keferu le yuzlikuneke bi ebsarihim lemma semiu'z zikra ve yekulune innehu le mecnun. (49)

Ve ma huve illa zikrun lil alemin. (50)

Kalem Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 68. suresidir ve Mekke döneminde inmiştir. Mekke döneminde inen sureler genellikle inanç ve ahlak konularını ele alır. Kalem Suresi de bu açıdan önemlidir, çünkü Peygamber Efendimizin ahlaki üstünlüğünü ve inkarcılara karşı sabrını vurgular.

Kalem Suresi'nde, Peygamber Efendimizin ahlakı "hulukin azim" (yüce bir ahlak) olarak tanımlanır. Bu ifade, İslam ahlakının en yüksek seviyesini temsil eder. Ayrıca, surede inançsızların ve ahlaksızların akıbeti üzerinde durulur ve bu sure, müminlere sabır ve sebat etmeleri gerektiğini hatırlatır.

Kalem Suresi, adını ilk ayetinde geçen "kalem" kelimesinden alır. İslam kültüründe kalem, bilginin ve hikmetin simgesidir. Bu surede de bilgi ve hikmetin önemi vurgulanmaktadır.